مهـــــدی جـان! درختـــان به امیـد آن روزی که سایبـان تو باشنـد دوبـاره زنـده شــده اند

و شکوفـه زده اند و خاک هم از این که قدمـگاه گام های مبـارک شماسـت به خود می نازد،

ای روشنیِ چشمان منتظـرانت، دل های ما را که منتظـر فریـاد عدالـت خواهی توست منـور کن

و فرجــت را به ما ارزانی دار.